هرگاه خداوند تبارك و تعالى بنايش‏ اين باشد كه بنده ‏اى را گرامى بدارد و آن بنده، گناهى كرده باشد او را به بيمارى مبتلا مى‏ گرداند، اگر چنين نكرد به فقر و نيازمندى دچارش مى ‏سازد و اگر اين را هم نكرد، هنگام جان كندن بر او سخت مى‏ گيرد. و اگر بنايش اين باشد كه بنده ‏اى را خوار و بي مقدار سازد و او كارى نيك نزد خدا داشته باشد، تن سالم به او مى‏ دهد، اگر چنين نكرد زندگى ‏اش را فراخ مى‏ گرداند و اگر اين را هم نكرد، مرگ را بر او آسان مى‏ سازد.