امام علی (علیه السلام): امام على «ع»: .. مرا به حال خود بگذاريد تا از دنياى شما به نمكى و قرصهاى نانى بسنده كنم، چه رستگارى خود را در ترس از خدا و تقوى مى‏دانم. على را با نعمتى كه نابود مى‏شود، و با لذتى كه از گناه فراهم مى‏آيد چه كار؟ من و شيعيانم به زودى پروردگارمان را با چشمان شب زنده‏دار و شكمهاى گرسنه ملاقات خواهيم كرد .. بحار الانوار