امام علی (علیه السلام): مردم در دنيا دو دسته‏ اند، يكى آن كس كه در دنيا براى دنيا كار كرد، و دنيا او را از آخرتش بازداشت، بر بازماندگان خويش از تهيدستى هراسان، و از تهيدستى خويش در امان است، پس زندگانى خود را در راه سود ديگران از دست مى‏ دهد و ديگرى آن كه در دنيا براى آخرت كار مى‏ كند، و نعمت‏هاى دنيا نيز بدون تلاش به او روى مى‏ آورد، پس بهره هر دو جهان را چشيده، و مالك هر دو جهان مى‏ گردد، و با آبرومندى در پيشگاه خدا صبح مى‏كند، و حاجتى را از خدا درخواست نمى ‏كند جز آن كه روا مى ‏گردد. نهج البلاغه